Στη λεωφόρο Χαϊνά απέναντι από το "Φούρνο της Δήμητρας" υπήρχαν μερικά ουζερί με αγαπημένο για την παρέα μου το "Το ουζερί του Σωκράτη". Ο Σωκράτης Παπαδόπουλος ήταν γιος δασκάλου ο οποίος είχε διατελέσει και διευθυντής στο 9ο Δημοτικό σχολείο στον Καράμπαμπα. Τον είχε δάσκαλο ο αδελφός μου Ηλίας, εγώ δεν τον πρόλαβα. Πριν το ουζερί ο Σωκράτης είχε κάνει στα καράβια και θυμάμαι με νοσταλγία τις ιστορίες που μας έλεγε πολλές φορές ως άλλος Νίκος Καββαδίας.
Το ουζερί του Σωκράτη
.....................
Δροσερό αεράκι
και καυσαέριο,
στο βάθος το Κουρέντι* και η θάλασσα
αλλά εμείς σταθεροί
πάντα έξω!
Χαζεύαμε τους περαστικούς,
τα βλέμματα κυρίως
στα όμορφα κορμιά
και στους περίεργους.
Σπέσιαλ λιαστό χταποδάκι,
σωλήνες,σαγανάκια,
φέτα τηγάνι,τσίρος
και μπύρα Κάισερ.
Συζητήσεις...
ακατάλληλες συνήθως για το χώρο.
Φιλοσοφία,ποίηση
αλλά και τα ταξίδια
του Θανάση του ορειβάτη,
στα Θιβέτ και στις Άνδεις.
Αγαπημένος τόπος συνάντησης
το ουζερί του Σωκράτη
για χρόνια...
μέχρι που αρρώστησε,
το παράτησε
και το γκρέμισαν!
Στη θέση του άνοιξε...
φαρμακείο!
Αν είναι δυνατόν!
Περνάω από μπροστά του
μ ένα κόμπο
πάντα στο λαιμό.
* Πλαζ στην προσφυγική συνοικία της Καναπίτσας.
Αφιερωμένο στους φίλους μου Γιώργο Σταμελάκο, Θανάση Κορώνη και στη μνήμη του Σωκράτη Παπαδόπουλου.
Έργο μου. "Το ουζερί του Σωκράτη" Λάδια σε καμβά 50Χ60 εκ. - 2019
Το ποίημα υπάρχει στην ποιητική μου συλλογή "Χάρτινα καραβάκια"
την οποία μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε ελεύθερα σε pdf μορφή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου