Γιώργος Μ. Βουτσής : " Το Λούνα Παρκ "

Το Λούνα Παρκ
 
 
Δεν είχα και πολλά κέφια και ξεκίνησα για το σπίτι,
παίρνοντας τον κατήφορο για την παραλιακή.
Απ' το παράθυρο, παρέα μου, η δροσιά του Σεπτέμβρη,
του μήνα που αγαπώ πιο πολύ απ' όλους.
 
Κάτι όμως εκεί στην παραλία είχε αλλάξει.
Δεν ήταν η ερημιά της ώρας,
ούτε η μοναξιά των ευκαλύπτων που έγερναν
με χάρη από το χάιδεμα του αγεριού.
 
Μου πήρε λίγη ώρα να συνειδητοποιήσω
ότι τα κοντέινερ στην άκρη του δρόμου στη σειρά,
ήταν φορτωμένα με το Λούνα Παρκ
που έφευγε για άλλα μέρη.
 
Τα αλογάκια, οι βαρκούλες, το τραινάκι,
τα καθίσματα απ' τις περιστρεφόμενες κούνιες,
όλα πλέον, είχαν στριμωχτεί στις μεγάλες καρότσες.
Σχεδόν δεν μπορούσαν να ανασάνουν!
 
Πόσο γρήγορα διάβηκε το καλοκαίρι!
Πόσο γρήγορα φεύγει και το Λούνα Παρκ!
Σαν να έχασε από ομορφιά  η παραλία.
Οι φωνές των παιδιών, τα πολύχρωμα φώτα,
τα τραγούδια απ' τα μεγάφωνα...
Πάνε όλα...
 
Θα σε περιμένουν με λαχτάρα  τα παιδιά
να έρθεις πάλι, Λούνα Παρκ,
το άλλο καλοκαίρι.

.......................................................