Ο μελιστάλακτος πνευματικός
απατεώνας
Εισαγωγή:
Οι άνθρωποι οδηγούνται σε απόγνωση.
Ανεργία, αδυναμία επιβίωσης και ο θάνατος στην πόρτα μας.
Φοβερή η κατάσταση, παραλύει την ανθρωπότητα.
Υπάρχουν οι αρνητές του ιού και οι "μελιστάλακτοι αρνητές..."
Οι πρώτοι τουλάχιστον... "είναι κι αυτό μια θέση"
αλλά ...
Το ποίημα:
Εσένα ρε μελιστάλακτε πνευματικέ,
απατεώνα ,
σε σιχαίνομαι πιο πολύ
κι από τις νυκτερίδες.
Έχετε βέβαια κοινό,
το αίμα που ρουφάτε
από τους ανθρώπους.
Πού ντροπή!
Θα καταργηθείτε όμως κάποτε,
δε γλυτώνετε!
Σε όλους τους πνευματικούς απατεώνες,
αφιερωμένο εξαιρετικά.
.......................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου