Γιώργος Μ. Βουτσής (1953- ) : " Όμορφος κόσμος"

 

Όμορφος κόσμος

 

Στρυμωγμένος στο κουρείο ξεσκονίζοντας τους πελάτες, μικρό παιδί,
στερήθηκα το παιχνίδι άρα δεν μεγάλωσα φυσιολογικά.
Έμαθα όμως πολλά απ' τους μεγάλους:
Να είμαι τίμιος, συμπονετικός και φιλοπρόοδος!
Ακολουθώντας τις συμβουλές τους λοιπόν,
διάβαζα, διάβαζα πολύ και διάφορα:
Μάσκα, Μυστήριο, Γκαούρ-Ταρζάν, Μικρό Ήρωα
αλλά και Κλασικά Εικονογραφημένα!
Θα γινόμουν σίγουρα καλός άνθρωπος!

Να φανταστείτε, όταν σε μια γειτονική αποθήκη ξυλείας,
βρήκα μια ξεχασμένη τσάντα, έτρεξα στον πατέρα μου αμέσως
και του την έδωσα χωρίς καν να κοιτάξω μέσα.
Αυτός κοίταξε, και ήταν γεμάτη χαρτονομίσματα!
Αμέσως, μιλάμε αμέσως τώρα, με ρώτησε πού τη βρήκα
και με πήρε απ’ το χέρι  να πάμε να του δείξω.
Στο δρόμο, σαν τρελός, έπεσε πάνω μας ένας και μας είπε ότι αυτή
ήταν η τσάντα του και την άφησε αφηρημένος κάπου στην ξυλεία!

Χωρίς δεύτερη κουβέντα ο αθώος Μάρκος του έδωσε την τσάντα.
Μας ευχαρίστησε χίλιες φορές και... εμένα ιδιαιτέρως!
Μου ζήτησε να τον βοηθήσω, να κουβαλήσω μια βαλίτσα
μέχρι το σταθμό των τραίνων, στραβομάρα είχε να καλέσει ένα ταξί,
 και εγώ, καλό παιδάκι, έγινα χαμάλης!
Μου βγήκε η μέση  αλλά ο καλός άνθρωπος, εκπροσωπώντας τον καλό κόσμο
που θα ζούσα, περνώντας από ένα περίπτερο μου αγόρασε μια σοκολάτα αμυγδάλου!
Των δύο δραχμών παρακαλώ!
Ξέρετε αυτές του μεσαίου μεγέθους για να μην καλομάθω κιόλας!
 
Μεγάλος πλέον διαβάζω Τσάρλς Μπουκόφσκι
και το απολαμβάνω!

Δύο πίνακες με τέμπερες που αποτυπώνω με μεγίστη ακρίβεια το κουρείο του παππού Γιώργη Βέγγου. Δεν υπάρχει φωτογραφική απεικόνιση αλλά έξι χρόνια εκεί μέσα θυμάμαι και την τελευταία πετσέτα!