Γιώργος Μ. Βουτσής: " Τρύπες στ' άρβυλα " και άλλα μικρά

 

" Τρύπες στ' άρβυλα "

Δε με φοβίζει ο εχθρός, σύντροφε,

ούτε οι λακκούβες, ούτε τα λασπόνερα,
αλλά να, αυτές οι τρύπες στ' άρβυλα.

" Ο οβολός "

Τον οβολό μου 

για τους αστέγους της γειτονιάς

-τους βλέπω να σέρνονται καθημερινά-

τον έβγαλα κάνοντας 

μια μικρή υπερωρία.

" Θυσία "

Τα βιβλία μου

τ' αγόραζα ξοδεύοντας 

απ' αυτά για το φαΐ μου.

" Στέρηση "

Τα άνθη, τα ευωδιαστά,

που στόλιζαν περήφανα τον κήπο

άρχισαν να μαραίνονται

και τελικά ξεράθηκαν.

Στερήθηκαν την αγάπη 

του φροντιστή τους.

" Ανελέητα "

Η μοναξιά

χτυπάει τη νύχτα,

με όλη της 

τη δύναμη.

Ανελέητα!

" Ανοστιά "

Σε έστειψε

σαν λεμονόκουπα

η ξεφτίλα η ζωή

και σου πήρε

όλους τους χυμούς!

Τώρα απολαμβάνεις

την ανοστιά της!