Το κανονικό επίθετο του πατέρα μου Μάρκου Βουτσά είναι Βουτσής. Στην Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ δεν υπήρχε επώνυμο Βουτσάς, μόνο Βουτσής. Πώς προέκυψε όμως το Βουτσάς; Υπάρχουν αρκετοί Αγιοπαρασκευούσηδες με το επίθετο Βουτσάς διάσπαρτοι σ΄ όλην την Ελλάδα.
Πρόκειται για λάθη των γραμματικών που έκαναν την απογραφή των εισερχομένων προσφύγων στις διάφορες πύλες εισόδου. Προς τιμήν του παππού μου Ηλία Βουτσή αποφάσισα να χρησιμοποιώ λογοτεχνικά, καλλιτεχνικά το επίθετο Βουτσής.
Ο Γεώργιος Βουτσής που παρουσιάζεται στο παρακάτω βίντεο κατά πάσαν πιθανότητα είχε συγγένεια με τον πατέρα μου από τους πατεράδες τους. Δεν είναι τυχαίο οτι ο παππούς μου Ηλίας ήταν ιεροψάλτης φημισμένος στην περιοχή του Τσεσμέ. Θα προσθέσω ό,τι βρω μελλοντικά.
Γεννηθείς το 1917 στην Αγία Παρασκευή (Κρήνη) Μικράς Ασίας, ο Πρωτοψάλτης Γεώργιος Βουτσής, πέρασε στη Χίο το 1922 κατά τη Μικρασιατική καταστροφή.
Διδάχθηκε την ψαλτική από τους Ματθαίο Μουντέ αρχικά, και έπειτα από τον γιατρό Μιχαήλ Περπινιά, σπουδαίο θεωρητικό.
Έψαλε σε πολλούς Ναούς της Χίου, όμως βασικό του αναλόγιο, που διακόνησε επί 35 συναπτά έτη, ήταν του Ι.Ν. Αγίου Ιακώβου Χώρας Χίου.
Γλυκύτατος, ευθύς, ευγενικός, άρτια καταρτισμένος, αλλά και ντόμπρος και σταράτος σε ότι αφορούσε την τέχνη του. Δε δίσταζε να λέει πάντοτε αυτό που σκεφτόταν, ακόμα και σε περιπτώσεις που ήξερε ότι θα ζημιωθεί. Έμεινε σχεδόν μέχρι το τέλος του στο μικρό του στέκι, εκεί κάτω από μία σκαλίτσα να φτιάχνει παπούτσια και να μιλά ασταμάτητα για τα ψαλτικά του.
Παρέα του εκτός από τους ζώντες ψάλτες που κόπιαζαν εκεί για κουβέντα και μαθητεία, το "ψαλτικό του εικονοστάσι". Ο τοίχος πάνω από το κεφάλι του που ήταν ολόγεμος με φωτογραφίες μουσικών ογκόλιθων, τους οποίους αγαπούσε και μνημόνευε με θαυμασμό και ταπείνωση.
Αιωνία του η μνήμη!
Νίκος Φραγκάκης
*Το βίντεο τράβηξε το 1997 ο μαθητής του Βουτσή Κώστας Φραγκάκης.
Διδάχθηκε την ψαλτική από τους Ματθαίο Μουντέ αρχικά, και έπειτα από τον γιατρό Μιχαήλ Περπινιά, σπουδαίο θεωρητικό.
Έψαλε σε πολλούς Ναούς της Χίου, όμως βασικό του αναλόγιο, που διακόνησε επί 35 συναπτά έτη, ήταν του Ι.Ν. Αγίου Ιακώβου Χώρας Χίου.
Γλυκύτατος, ευθύς, ευγενικός, άρτια καταρτισμένος, αλλά και ντόμπρος και σταράτος σε ότι αφορούσε την τέχνη του. Δε δίσταζε να λέει πάντοτε αυτό που σκεφτόταν, ακόμα και σε περιπτώσεις που ήξερε ότι θα ζημιωθεί. Έμεινε σχεδόν μέχρι το τέλος του στο μικρό του στέκι, εκεί κάτω από μία σκαλίτσα να φτιάχνει παπούτσια και να μιλά ασταμάτητα για τα ψαλτικά του.
Παρέα του εκτός από τους ζώντες ψάλτες που κόπιαζαν εκεί για κουβέντα και μαθητεία, το "ψαλτικό του εικονοστάσι". Ο τοίχος πάνω από το κεφάλι του που ήταν ολόγεμος με φωτογραφίες μουσικών ογκόλιθων, τους οποίους αγαπούσε και μνημόνευε με θαυμασμό και ταπείνωση.
Αιωνία του η μνήμη!
Νίκος Φραγκάκης
*Το βίντεο τράβηξε το 1997 ο μαθητής του Βουτσή Κώστας Φραγκάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου