Η σημερινή μου ανάρτηση αναφέρεται στην μεγάλη Ελληνίδα σκηνογράφο-ζωγράφο,
Βασιλική Σταυρίκου, η οποία έφυγε από κοντά μας τον Δεκέμβρη του 2023.
Το μικρό αυτό, ανέκδοτο βιβλίο, "Διάλογος με την Τέχνη",
μου το είχε στείλει στο fb (μη περιμένοντας, μάλλον, να το διαβάσω)
και όταν της μίλησα για το περιεχόμενό του εντυπωσιάστηκε!
Το δημοσιεύω εδώ λοιπόν, με το υδατογράφημά της, στην μνήμη της.
Αθάνατη Βασιλική!
Η Βασιλική Σταυρίκου, καλλιτεχνικό όνομα Βασιλική-Σ, γεννήθηκε στην Ελλάδα στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Ολοκλήρωσε το Λύκειο της στην Ελλάδα και την Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Ρώμη, με ειδίκευση στη σκηνογραφία, τη ζωγραφική διακόσμηση και την εσωτερική διακόσμηση. Για δώδεκα χρόνια συνεργάζεται με τον καθηγητή Camillo Parravicni στη Ρώμη Σκηνογράφο στο Θέατρο της Ρώμης, συνεργαζόμενη στο σχεδιασμό και την παραγωγή σκηνικών για το θέατρο της Όπερας και την τηλεόραση στην Ιταλία και στο εξωτερικό.
Το 1971 συμμετείχε στο ανέβασμα της όπερας «Μπορίς Γκοντούνοφ» (Μ. Μουσόργκσκι) του σκηνοθέτη Τζιανκάρλο Μενότι, στο Φεστιβάλ Δύο Κόσμων του Σπολέτο (Teatro Nuovo), στην Ιταλία.
Επιπλέον, συνεργάστηκε με τον C. Parravicini στην υλοποίηση και παραγωγή της όπερας «Un Ballo in Maschera» (G. Verdi) στο θέατρο La Scala στο Μιλάνο και της όπερας «La Gioconda» (A. Ponchielli) στην Όπερα Deutsche. στο Βερολίνο της Γερμανίας.
Έχει επίσης δουλέψει στα σκηνικά πολλών ταινιών με εξέχοντες σκηνοθέτες όπως ο Φράνκο Τζεφιρέλι, ο Τζον Χιούστον, ο Κρίστιαν Μαρκάν. Μεταξύ αυτών: «The Taming of the Shrew», «Doctor Faustus», «Montecarlo Rally», «The Kremlin Letter», «Reflections in a Golden Eye» και «Candy» για το οποίο ήταν υπεύθυνη για την παραγωγή σκηνικών.
Συνεργάστηκε στην ιταλική παραγωγή του Ρομπέρτο Ροσελίνι «Οι βίοι των αποστόλων».
Έχει κάνει εκθέσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ιταλίας και έχει συμμετάσχει επίσης σε διεθνείς διαγωνισμούς
Βασιλική-Σ: Η προτροπή της μνήμης
Η ανθρώπινη φιγούρα στην πιο λυρική και ταυτόχρονα, πιο δραματική του πτυχή είναι ο πυρήνας από τον οποίο ξεκινούν οι ζωγραφικοί λόγοι της Βασιλικής.
Οι εικόνες της γεννιούνται από τα ερεθίσματα απομνημονευμένων αισθήσεων που επαναπροτείνονται με μια ζωγραφική τεχνική που τονίζει τις αναφορές και τα σύμβολα.
Η Βασιλική γνωρίζει όλα τα μυστικά της τέχνης της - τη διαφάνεια του χρώματος - τη δραματοποίηση της χειρονομίας, την ισορροπία της σύνθεσης. χρησιμοποιεί αυτά τα πράγματα με μεγάλη ικανότητα και αποκτά αποτελέσματα που δεν είναι μόνο αποδείξεις δεξιοτεχνίας αλλά και αληθινά κέντρα έμπνευσης και συναισθήματος.
Θέλουμε να πούμε ότι αυτή η ζωγράφος δεν καταφεύγει σε τεχνικά κόλπα, αλλά προτιμά να συνθέτει τα έργα της με σχεδόν χειρονομιακό τρόπο, νευρική και γεμάτη υποδείξεις.
Η πολύ χρωματική γκάμα που χρησιμοποιείται έχει γίνει πιο φωτεινή τα τελευταία χρόνια. ένα είδος εσωτερικού φωτός προέρχεται ξεκάθαρα από τις προσωπικότητες που επινοεί, ή καλύτερα, ξεθάβει από την προγονική μνήμη. Οι καταστάσεις ψυχής, για την ανάπαυση, είναι η έκφραση αυτού του πίνακα που χρησιμοποιεί ρομαντικούς τίτλους όπως «Η αμφιβολία», «Τρυφερότητα», «Η καρδιά του δάσους», «Η φωλιά» ή ιστορικές νύξεις όπως, «Salomè», «Nereid», «St. Peter».
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι πολιτιστικές της καταβολές, η καλλιτεχνική της διαμόρφωση, η δουλειά της ως σκηνογράφος είχαν καθοριστική επιρροή σε αυτά τα έργα που εμφανίζονται ως εικόνες προερχόμενες από έναν μακρινό κόσμο, γλυκά οράματα, μεταγραφές συναισθημάτων.
Από τη σκοπιά θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς το έργο της Βασιλικής, μιας ζωγράφου που έχει πια φτάσει σε μια εγκυρότητα σκέψης που συνοδεύει τους καλλιτεχνικούς στόχους που επιδιώκει.
Τόνι Μποναβίτα
Κριτικός τέχνης του «Il Tempo», Roma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου