24 Σεπτεμβρίου 2020

Γιώργος Μ. Βουτσής: " Τα αποτελέσματα "

 Σε μη εντατικό φροντιστήριο έως το τέλος του σχολείου.
Πήγαινα σε ένα ομαδικό με φροντιστή τον Γιώργο Κοντέ χημικό στο κράτος. Αγαπούσα τόσο τη Φυσική όσο και τη Χημεία σε σημείο που η καθηγήτρια μας η Μάμαλη νε με σηκώνει να παραδώσω το παρακάτω μάθημα.
Αυτή με έσωσε από την μήνη του Μαρνέρου(μας έκανε Κοσμογραφία και με έβαζε κάθε Δευτέρα πρώτη ώρα να ζωγραφίζω τα ουράνια σώματα). Μια Δευτέρα δεν άντεξα και έκανα μια χειρονομία από πίσω του και αυτός γύρισε απότομα και με έπιασε...Δικαιολογήθηκα ότι την έκανα στον Στάθη τον Κελέκη αλλά δεν... Αν δεν επενέβαινε η Μάμαλη δεν θα έδινα εισαγωγικές εξ αιτίας αυτού του επεισοδίου.)
Μου άρεσαν και τα μαθηματικά, τα έβρισκα ενδιαφέροντα.
Ονειροπόλος, ουτοπιστής από τότε μου άρεσε και η θάλασσα. Φανταζόμουν τον εαυτό μου πάνω σε γέφυρες και σε εξωτικά λιμάνια. Τίποτα δεν προοιώνιζε την μετέπειτα εντελώς διαφορετική πορεία της ζωής μου.
Πάμε στο ποίημα καλλίτερα...

Τα αποτελέσματα  
..................

Αποτελέσματα!
Η ημέρα της ανακοίνωσης
πως την περίμενα!
Ροβόλησα για 'φημερίδα!
Καφενείο,
πρώτα παρήγγειλα καφέ,
με ιεροτελεστία
το πρωινό τσιγάρο!
Περίεργο!
Μου έχει φύγει η αγωνία,
και το μυαλό μου
κορόιδευε το σώμα!
Μια πρώτη ανάγνωση...
τ όνομα πουθενά!
Χάρηκα!
"καπετάνιος λοιπόν"
σκέφτηκα...κι αμέσως
φουρτούνες,
απάνεμα λιμάνια,
εξαίσιες στο μυαλό
εικόνες!
Ήταν που είχα ετοιμάσει
εκείνα τα χαρτιά
για τη θάλασσα,
σε περίπτωση
αποτυχίας στην ανώτερη σχολή!

Έτσι...για την τιμή των όπλων,
άρχισα
να διαβάζω ξανά
τους εισακτέους!
Θεσσαλονίκη!
κάπου προς το τέλος...
Αυτός είμαι εγώ;
Εγώ...

Δίχως χαρά
αποχαιρέτησα τους συντρόφους,
στη γέφυρα του φανταστικού μου πλοίου,
του ανεκπλήρωτου ταξιδιού!
Τους θυμάμαι πάντα.



Έργο μου με παστέλ για τις ανάγκες του ποιήματος.



Δεν υπάρχουν σχόλια: