Γιώργος Μ. Βουτσής: " Tα νοήματα του περιπτερά "

 

Tα νοήματα του περιπτερά

 
Μας ήξεραν όλους απ' έξω κι ανακατωτά.
Χωρίς αιδώ, καπνίζοντες αρειμανίως, 

με τα "καβουράκια" στραβά, στα κυλικεία, 

φώναζαν από μακριά...ασφαλίτης!
Είχαν και τα τσιράκια τους ανάμεσά μας, 

τα καλά και εθνικόφρονα παιδιά, 

οπότε η χαλασμένη διάθεσή

 μάς οδηγούσε στον περίβολο της σχολής 

για τσιγάρο και κάποιες κουβέντες.
Πριν να ξεκουμπιστούν και μετά τη Νομική, 

η "Χριστιανική" του Νίκου Ψαρουδάκη βγήκε με τίτλο:
"Παραιτηθείτε κ. Παπαδόπουλε!" (κύριος!)
Δεν κατάλαβα τα νοήματα του περιπτερά, 

ξεκρεμώντας το τελευταίο φύλλο από τα μανταλάκια.
Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι, αλλά δεν έπεσα. 

Άκουσα όμως κάτι σαν καλόπαιδο...μάλλον κωλόπαιδο.
Μικρός ήμουν αθλητής στα εξήντα και τα εκατό, 

έτσι, παρά τον πόνο μου, άρχισα να τρέχω 

στα πεζοδρόμια της Τσιμισκή με τους ασφαλίτες από πίσω...

σιγά μη με έπιαναν!

Όταν ξύνω το κεφάλι μου, μετά τόσα χρόνια, 

το σημάδι το πιάνω ακόμα.