Γιώργος Μ. Βουτσάς: " Θάμπωμα… "

 Χωρίς λόγια εδώ... Πολύ προσωπικές οι σκέψεις.

Θάμπωμα

Παρέα με τις σκέψεις...
Θυμάσαι 

το πράσινο στις στάσεις,
το καλογυαλισμένο νίκελ 

στην κουπαστή των αραγμένων πλοίων,
το σφύριγμα του αγέρα 

καθώς περνούσες την γέφυρα

και κοιτούσες το νερό

να τρέχει πότε πάνω-κάτω.

Θυμάσαι

τις ατέλειωτες βόλτες

σε μια παραλία κοσμοπλημύρα

τα γέλια, τις χαρές!
 
Θαμπά πλέον όλα,
χάνονται

ανήμπορος να κρατήσεις,
έστω κάτι, 

απ' όλα αυτά που νόμιζες
με σιγουριά, δικά σου.
 
Όλα θα φύγουν μαζί σου.
Μόνο εσύ,
μόνο εσύ που τα ξέρεις, τα έζησες,
θα τα διηγείσαι στα άστρα.

Έργο μου, λάδια σε καμβά 100Χ120 εκ. με εικόνες από την πόλη που πλέον... θάμπωσε.