Γιώργος Μ. Βουτσής (1953- ) : " Το... μήνυμα "

 Δουλειά δεκαετίας και βάλε... τα αφήνω όπως είναι...

Tο... μήνυμα
      
Για κάποιους το πρωινό είναι
η αβάσταχτη συνέχεια
μιας τρομερής νύχτας,
εφιαλτικής, του πόνου
και του οδυρμού.
 
Νύχτας των ψευδαισθήσεων,
της στέρησης,
των καλοκαιρινών καταιγίδων
και της αφόρητης ζέστης
κάποιων Χριστουγέννων...
 
Νύχτες του κενού ορίζοντα
με τα αυλάκια τίγκα στο αίμα,
το αθώο, των χαμένων ζωών
χωρίς κατάληξη καμιά
παρά μόνο τα λασπόνερα.
 
Τους βλέπουμε δίπλα μας
να κουβαλάνε
το δυσβάστακτο φορτίο τους,
αλλά τους προσπερνάμε,
μέχρι να μας έρθει
το... μήνυμα.