Βασισμένος σε ένα ποίημά μου "Απογευματινή βόλτα", αυτός ο πίνακας, έρχεται σαν συνέχεια του
"Η αρρώστια στην πόλη".
Το ποίημα στο πίσω μέρος του έργου. Πάρα πολλοί πίνακές μου βασίζονται στα ποιήματά μου και ήρθε η ώρα να τα παραθέσω, όσα μπορώ, στο πίσω μέρος τους.
Το ποίημα στο πίσω μέρος του έργου. Πάρα πολλοί πίνακές μου βασίζονται στα ποιήματά μου και ήρθε η ώρα να τα παραθέσω, όσα μπορώ, στο πίσω μέρος τους.
Έτσι, για πληρέστερη παρουσίαση.
Πίνακας που ταιριάζει και με το πόιημα του Θανάση Αβέλιου "Τα πλοία"
ΤΑ ΠΛΟΙΑ
...................
Ημέρες μου σαν τα πλοία φεύγετε
στη θάλασσα του χρόνου γοργά ή αργά·
καθώς οργά η φαντασία μου
ματαίως σας αναζητεί και κράζει:
Μην είδατε τα πλοία μου τ’ αγαπημένα
Των γεγονότων τα βαρύφορτα σκαριά·
Μέσα εις αυτά εκάθηντο και δη πλησίον
η κάθε μου χαρά και η κάθε λύπη·
α, τώρα πια δεν γνωρίζω πού ταξιδεύουν
κι αν ταξιδεύουν· κι αν υπάρχουν πια.
Ω, της αιωνιότητος λατρεία
για τις ημέρες μου, για τα πλοία.
Ωραίο ποίημα!
Πίνακας που ταιριάζει και με το πόιημα του Θανάση Αβέλιου "Τα πλοία"
ΤΑ ΠΛΟΙΑ
...................
Ημέρες μου σαν τα πλοία φεύγετε
στη θάλασσα του χρόνου γοργά ή αργά·
καθώς οργά η φαντασία μου
ματαίως σας αναζητεί και κράζει:
Μην είδατε τα πλοία μου τ’ αγαπημένα
Των γεγονότων τα βαρύφορτα σκαριά·
Μέσα εις αυτά εκάθηντο και δη πλησίον
η κάθε μου χαρά και η κάθε λύπη·
α, τώρα πια δεν γνωρίζω πού ταξιδεύουν
κι αν ταξιδεύουν· κι αν υπάρχουν πια.
Ω, της αιωνιότητος λατρεία
για τις ημέρες μου, για τα πλοία.
Ωραίο ποίημα!
Αυτός ο τύπος στην παραλία (Κουρέντι Χαλκίδας, περιοχή Φάρου)πιθανότατα θα σκέπτεται και τους στίχους του Αβέλιου, πλην των δικών μου.
Απογευματινή βόλτα
Αποφάσισε, επιτέλους,
να βγάλει μια βόλτα τον τεμπέλη.
Πορεύτηκε στην ακροθαλασσιά
και απολάμβανε τον κυματισμό
με εκείνο το μονότονο
επαναλαμβανόμενο ήχο.
Είναι όμορφα στο ακρογιάλι,
σπάνια το επισκέπτεται,
αν και κοντά.
Βήμα αργό, όσο πιο αργό γίνεται,
βαθιές εισπνοές, γεμίζουν με αγέρα
τα ταλαιπωρημένα από τα τσιγάρα
πλεμόνια του.
Με μισόκλειστα μάτια
κοιτάει πέρα τον ορίζοντα,
ζηλεύει βλέποντας το πλοίο
να χάνεται σιγά-σιγά
στο ταξίδι του το βορινό.
Σουρούπωσε...
Αποφάσισε
να κάνει στροφή για το σπίτι
με τη σκέψη ότι
κακώς, πολύ κακώς,
στερείται μια τέτοια όμορφη,
απογευματινή βόλτα.
Αποφάσισε, επιτέλους,
να βγάλει μια βόλτα τον τεμπέλη.
Πορεύτηκε στην ακροθαλασσιά
και απολάμβανε τον κυματισμό
με εκείνο το μονότονο
επαναλαμβανόμενο ήχο.
Είναι όμορφα στο ακρογιάλι,
σπάνια το επισκέπτεται,
αν και κοντά.
Βήμα αργό, όσο πιο αργό γίνεται,
βαθιές εισπνοές, γεμίζουν με αγέρα
τα ταλαιπωρημένα από τα τσιγάρα
πλεμόνια του.
Με μισόκλειστα μάτια
κοιτάει πέρα τον ορίζοντα,
ζηλεύει βλέποντας το πλοίο
να χάνεται σιγά-σιγά
στο ταξίδι του το βορινό.
Σουρούπωσε...
Αποφάσισε
να κάνει στροφή για το σπίτι
με τη σκέψη ότι
κακώς, πολύ κακώς,
στερείται μια τέτοια όμορφη,
απογευματινή βόλτα.
"Απογευματινή βόλτα" - 2022 Λάδια σε καμβά 60Χ80 εκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου