Στις 22.00 της 04 Ιουνίου 2020 " έφυγε " για πάντα από την Χαλκίδα του ο Δημήτρης Δεμερτζής.
Για μένα είναι ο σημαντικότερος των Χαλκιδαίων με το έργο του, αλλά και με τη στάση ζωής του.
Θα συζητήσουμε πολλά απ'εδώ για τον Δημήτρη το επόμενο διάστημα και θα προσπαθήσω να γλυκάνω, όσο μπορώ, το πικρό γεύμα που μας σέρβιρε η ζωή σήμερα τη νύχτα.
Στο blog μου "Ευβοείς Δημιουργοί " υπάρχουν όλα εκεί... αποσπάσματα από την εφημερίδα του την "Προοδευτική Εύβοια", εκδόσεις σε pdf, άλμπουμ σε pdf και πολλά άλλα...
Την "΄εξοδό" του την συνοδεύω με ένα ποίημα μου...τώρα, της στιγμής.
Στον Δημήτρη Δεμερτζή
......................
Το στραβό να ισιώσει, πρέπει να ισιώσει,
να πολεμήσουμε για να ισιώσει!
Την αγαπάμε αυτήν την πόλη, αυτήν την πόλη την αγαπάμε,
πολλοί την αγαπάμε!
Όλοι μαζί λοιπόν, μαζί όλοι, να βάλουμε πλάτη!
Που πάτε; Γιατί φεύγετε; Μα εσείς την αγαπάτε!
Την αγαπάτε αυτήν την πόλη!
Τι θόρυβος σκεπάζει τα λόγια μου;
Κέρματα! Περπατάτε και σας πέφτουν κέρματα!
Στο δρόμο! Ο δρόμος γέμισε με κέρματα!
Δεν υπάρχει πλέον σ' αυτήν την πόλη πράσινο!
Μόνο χρυσός φαντάζει, κρύο μέταλλο και τσιμέντο!
Την "΄εξοδό" του την συνοδεύω με ένα ποίημα μου...τώρα, της στιγμής.
Στον Δημήτρη Δεμερτζή
......................
Το στραβό να ισιώσει, πρέπει να ισιώσει,
να πολεμήσουμε για να ισιώσει!
Την αγαπάμε αυτήν την πόλη, αυτήν την πόλη την αγαπάμε,
πολλοί την αγαπάμε!
Όλοι μαζί λοιπόν, μαζί όλοι, να βάλουμε πλάτη!
Που πάτε; Γιατί φεύγετε; Μα εσείς την αγαπάτε!
Την αγαπάτε αυτήν την πόλη!
Τι θόρυβος σκεπάζει τα λόγια μου;
Κέρματα! Περπατάτε και σας πέφτουν κέρματα!
Στο δρόμο! Ο δρόμος γέμισε με κέρματα!
Δεν υπάρχει πλέον σ' αυτήν την πόλη πράσινο!
Μόνο χρυσός φαντάζει, κρύο μέταλλο και τσιμέντο!
Τον έχω απαθανατίσει με πλαστελίνη σε κόντρα πλακέ 30 Χ 40 εκ. το 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου