Χωρίς λόγια... τα βαριέμαι.
Στην Τσιμισκή ακόμα ακούγονται τα βήματα μου.
Τρύπες
στο σακάκι
.................
Πάντα
με δύο τσάντες στο χέρι,
του δημιουργούσε κόμπλεξ,
ένοιωθε να τον κοιτάζουν περίεργα,
χώρια το βάρος.
Προσπαθούσε
να μη δίνει σημασία,
αλλά υπήρχαν στιγμές
που βλαστήμαγε.
Δε
μπορούσε να καπνίσει στο δρόμο
και άφηνε ένα τσιγάρο
να κρέμεται από τα χείλη του
μέχρι που όλο γινόταν στάχτη.
Είχε
τρύπες αρκετές
στο φθαρμένο σακάκι του.
.................
του δημιουργούσε κόμπλεξ,
ένοιωθε να τον κοιτάζουν περίεργα,
χώρια το βάρος.
αλλά υπήρχαν στιγμές
που βλαστήμαγε.
και άφηνε ένα τσιγάρο
να κρέμεται από τα χείλη του
μέχρι που όλο γινόταν στάχτη.
στο φθαρμένο σακάκι του.
.........................
Εδώ το απαγγέλλω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου