Γιώργος Μ. Βουτσής: " Ο μπαρμπέρης "

Ο πατέρας μου Μάρκος έβγαλε κάποιες τάξεις του "Ελληνικού σχολείου" Μετά στράτευση και ο πόλεμος. Πήρε απολυτήριο τον Απρίλη του '41 αλλά αυτός με τον φίλο και ομοϊδεάτη του Αγγελή Βαζάκα κατατάχτηκαν ως εθελοντές στο πολεμικό ναυτικό στη Μέση Ανατολή. Μεγάλες περιπέτειες και επιστροφή στην Χαλκίδα το 1946.όλα αναφέρονται με κάθε δυνατή λεπτομέρεια στο βιβλιαράκι που έφτιαξα προς τιμή του και έχει τίτλο τον συνολικό χρόνο που υπηρέτησε την πατρίδα...(πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να το διαβάσετε...σε pdf μορφή):

Οκτώ χρόνια Τρεις μήνες και Δεκαπέντε μέρες  

Ο μπαρμπέρης 

.............

Τα βράδια η κούραση έρχονταν βαριά
του παρέλυε τα μέλη.
Ολημερίς ορθοστασία
γύρω από την πολυθρόνα
τα βήματά του "γραμμένα" 
στα μαυρόασπρα πλακάκια.

Φτωχοί,μεροκαματιάρηδες
αλλά και πλούσιοι οι πελάτες
άλλοι καλοπλήρωναν, άλλοι βερεσέ
αλλά η δουλειά πάντα ίδια!
Ά! 'Ολα κι όλα!

Σχολαστικά φρόντιζε  τις κόμες
τι ήχος και αυτός του ψαλιδιού,
σαν έκοβε τις τρίχες τις περίσσιες
γεμίζοντας με τούφες τη λευκή πετσέτα!

Γύρω-γύρω απ την πολυθρόνα
σαν γλύπτης σε δύσκολο μάρμαρο
με το θανατηφόρο δυνητικά ξουράφι
πελεκούσε φαβορίτες,μουστάκια, γενάκια.

Στο τέλος πάντα με ένα βήμα πίσω 
έλεγχε το αισθητικό αποτέλεσμα!

Καλλιτέχνης στα κεφάλια ο πατέρας
τελείωνε πάντα τη δουλειά 
με άφθονη φθηνή κολόνια
και με το κλασσικό πια
"με τις υγείες σας!"

Έργα μου από μνήμης καθόσον δεν υπάρχουν φωτογραφίες. Είναι όμως ακριβής η αναπαράσταση αφού εκεί δούλευα για έξι χρόνια ξεσκονίζοντας τους πελάτες. 

Η "Προοδευτική Εύβοια " δημοσίευσε το " Μήνυμα εξ Ηγουμενίτσης "