Την παραθέτω ολόκληρη, να μη λείπει τίποτα...
Μαζί επισυνάπτω και ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με θέμα τη συγκεκριμένη σελίδα, μεταξύ εμού και του Κωστή... έτσι...για το κλίμα της ανάρτησης και για την πληρότητα της.
"Κωστή χαιρετώ!
Τι κείμενο και τι χαρά διαβάζοντας το... Η χαρά διπλή γιατί είσαι ο μόνος που "είδες", μέσα στην προσωρινή εύπλαστη πλαστελίνη, την σκέψη μου όταν το έφτιαχνα. Μου είχε τεθεί το «γιατί με πλαστελίνη;) αλλά δεν απάντησα. Ναι έτσι είναι. Εξ άλλου ακόμα και τα σύμπαντα προσωρινά είναι και χάνονται μέσα στο πλήθος τους το απροσμέτρητο. Ευχαριστώ για τη χαρά αυτή... "
" Φίλε Γιώργο,
ξεκινώ τη μέρα μου με το μήνυμά σου, που μου δίνει μεγάλη χαρά.
Είναι αλήθεια ότι, περνώντας μάλλον σπάνια από τα γραφεία της Π.Ε., αφού είμαι διαρκώς μετακινούμενος, στερούμαι μεγάλο μέρος εκείνης της χαράς που είχε ο πατέρας μου, όταν είχε ένα σχόλιο, μιαν απάντηση για ένα δημοσίευμά του.
Η τέχνη σου προχωράει ένα βήμα παραπέρα από τις παλιές φωτογραφίες - που είναι, άλλωστε, και μέρος από την πηγή σου.
Όπως μπορεί ένας άνθρωπος, δεν
μπορεί το μηχάνημα (εννοώ την φωτογραφική μηχανή) να αποδώσει αυτό που μόνο ο
άνθρωπος μπορεί να νοιώσει - τον λόγο για τον οποίο κρατάμε και ζωγραφίζουμε
τις αναμνήσεις μας.
Έτσι, ο πίνακάς σου, μαζί με τον
Σκαρίμπα, αριστερά, και το Ομηρικό από κάτω - στην φωτογραφία γνωρίζεις και την
γυναίκα μου, την Γιώτα - φτιάχνουν μια υπερκείμενη σύνθεση, αυτή της 8ης
σελίδας της "Π.Ε".
Να είσαι καλά, καλή μας συνέχεια
Κωστής Δεμερτζής "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου